روح و روان انسان بیش از این که به محیط مصنوعی و دست ساخت خود تعلق داشته باشد به طبیعت و جایی که از آن سر بر آورده دارد و همواره آرامش واقعی خود را در طبیعت جستجو می کند.
یکی از اساسی ترین فضاهای درشهر که در انسان ها احساس نزدیکی به طبیعت را به وجود می آورد فضای سبز است. امروزه مفهوم شهرها بدون وجود فضای سبز موثر در اشکال گوناگون آن قابل مقایسه نیست. شهر ها به عنوان کانون های تمرکز فعالیت و زندگی انسان ها برای اینکه بتوانند پایداری خود را تنظیم کنند چاره ای جز پذیرش ساختار و کارکردی متاثر از سیستم های طبیعی ندارند. در این میان فضاهای سبز شهری به عنوان جزء ضروری و لایفنک پیکره یگانه شهرها در متابویلسم آن ها نقس اساسی را دارا می باشد که کمبود آنها می توانند اختلالات جدی در حیات شهرها به وجود آورد. اهمیت فضاهای سبز شهری تا بدان حد است که امروزه وجود این کاربری به عنوان یکی از شاخص های توسعه یافتگی جوامع به حساب می آید. نتایج بررسی ها نشان می دهد که افزایش میزان وسعت فضاهای سبز شهری به شدت بر روی سلامت و امنیت روانی شهروندان تاثیر مثبت می گذارد و موجب ارتقای
روحی روانی شهروندان می شود. لذا برای گریز از گسترش آثار نامطلوب روحی و روانی زندگی پر استرس مدرن باید به نقش فضاهای سبز نگاه ویژه داشت