پر کردن فضای خالی با چمن

چمن در لغت به معنی سبزه زار، مرغ زار و زمین سبز و خرم می باشد. چمن بیشترین نقش را در تصفیه و کاهش آلودگی هوا در محیط های شهری برعهده دارد .

یکی از عوامل مهم در کاشت و داشت موفق چمن استفاده از مقدار مناسب بذر در واحد سطح می باشد که رعایت نکردن این مهم علاوه بر تحمیل هزینه های گزاف (مخصوصا در سطح وسیع) مشکلات و مسایل جانبی ازجمله رقابت علف های هرز با گیاه اصلی، تراکم بیش از حد گیاه در واحد سطح و رقابت آنها با یکدیگر و حمله آفات و امراض به گیاه را به دنبال خواهد داشت. کیفیت بذر در میزان بذر مورد کاشت موثر می باشد. واضح است که بذور با درصد خلوص و قوه جوانه زنی کمتر، گیاهان کمتری در واحد سطح تولید خواهند کرد و در نتیجه مقدار بذر مورد نیاز در واحد سطح بیشتر خواهد شد. همچنین به علت این که گونه های مختلف در اندازه و وزن بذر تفاوت دارند در نتیجه مقدار بذر مورد کاشت آنها هم متفاوت است.

چمن بیشتر در طراحی پارک های عمومی، باغات گیاه شناسی، استادیوم های ورزشی و زمین های بازی مورد استفاده قرار می گیرد. البته چمن جهت پر نمودن جاهای خالی، باغچه های بزرگ منازل هم در نظر گرفته می شود. چمن ها را به دو دسته چمن های گرمسیری و سردسیری طبقه بندی می کنند. چمن های سردسیری که به چمن های فصل خنک هم مشهورند ویژه مناطق سردسیری و یخبندان می باشد. چمن های گرمسیری بهترین رشد و نمو خود را در هوای گرم (بالای ۳۰ درجه سانتی گراد) دارند. چمن های سردسیری در دو زمان کاشته می شوند: اوایل بهار و اوایل پاییز. در مورد چمن های گرمسیری به جز زمان های بسیار گرم یا بسیار سرد در هر موقعی از سال میتوان اقدام به کشت نمود.

آماده کردن زمین چمن

اگر زمین چمن پستی و بلندی داشته باشد، احتیاج به تسطیح دارد. زیرا در صورت عدم تسطیح در قسمت های گود، آب جمع شده که موجب خفگی چمن و در قسمت های بلند نیز به علت نرسیدن آب، چمن کاملا خشک می شود. پس از تسطیح اضافه کردن کود های حیوانی بسیار مناسب است. زمان کوددهی در مناطق سردسیر در اواسط پاییز و در مناطق گرمسیری در هر موقعی از سال به جز ماه های بسیار گرم صورت می پذیرد.

نحوه کاشت بذر چمن

هنگام کاشت بذر باید توجه کرد که توزیع آن به صورت یکنواخت باشد تا چمن یکدست سبز شود. کاشت بذر به دو صورت دستی و به وسیله دستگاه بذرپاش صورت می پذیرد.

در کاشت با دست، ابتدا زمین باید به چند قطعه مساوی تقسیم شود و بذر را نیز متناسب با قطعات تقسیم و هر قطعه بذرپاشی می شود. عمق کاشت بذر نیم تا یک سانتی متر است و بذر را به دو قسمت تقسیم کرده، نیمی از آن را در یک جهت و نیم دیگر را عمود بر جهت اول کشت می کنند. بعد از کاشت، با شن کش بذر را زیر خاک قرار می دهیم و پس از این کار روی بذر را با کود دامی پوسیده می پوشانیم.

بعد از بذرپاشی آبیاری بارانی صورت می گیرد. و در آبیاری باید تا عمق ۱۵- ۱۰ سانتی متر کاملا خیس شود.

چمن زنی باید از ارتفاع ۵ ۳ سانتی متر صورت گیرد. اگر کوتاه کردن بیش از روی سطح خاک باشد باعث غلبه علف های هرز می شود. چمن را هر ۱۵روز یک بار باید کوتاه کرد تا گرد و خاک و ذرات معلق که بر روی سطح برگ چمن ها نشسته با چمن زنی از محیط خارج شود.

اصولا غلطک زنی بعد از فصل زمستان صورت می گیرد. زیرا یخبندان در مناطق سردسیر باعث بالا آمدن چمن از خاک شده و ریشه های آن از خاک جدا می گردند. غلطک زدن باعث ایجاد تماس مجدد و تثبیت چمن می گردد.

زردی چمن ممکن است در اثر کمبود ازت باشد.

از نکاتی که باید مورد توجه قرار گیرد عدم استفاده از یک نوع چمن در بذرپاشی است. زیرا کاربرد یک نوع چمن احتمال ابتلای به بیماری و آفت را افزایش داده و در حالت شدید منجر به خشکیدگی خواهد شد. لذا، با ترکیب ارقام یا گونه ها به میزان مقاومت بیشتری در برابر آفات و بیماری ها دست یافته و تواما سازگاری بیشتری با تغییرات محیطی کسب خواهد شد .

چرا چمن

کارشناسان فضای سبز شهرداری تهران معتقدند که کاشت چمن به چند جهت جایگزین گیاهان پوششی ازجمله فرانکیا، انواع شبدر، سدوم پاکوتاه و... قرار گرفته است، یکی از این عوامل درخواست مردم است. مردم تمایل زیادی به کاشت چمن در فضاهای خالی دارند. زیرا چمن پاخور خوبی دارد و مردم قادرند روی آن بنشینند. دوم آن که چمن زود جواب می دهد و مدت زمان کاشت تا به بار نشستن چمن بسیار سریعتر از گیاهان پوششی دیگر است. سوم این که علف هرز چمن به نسبت کمتر و قابل کنترل تر می باشد، چهارم در هنگام آبیاری، گیاهان پوششی که در بالا ذکر شد جابه جا شده و بعد از رشد بذرها، ما شاهد فضاهایی هستیم که خالی از گیاهان پوششی هستند اما بذر چمن در هنگام کشت و آبیاری جابه جایی کمتری دارند .