گياهان پوششي

• گياهاني كم ارتفاع هستند و به ندرت به ارتفاع 1 متر مي رسند. گرچه استثناهايي نيز دارند .

• رشد سريعي دارند، خزنده هستند و روي زمين را خوب پوشش مي دهند (پوشش متراكم ).

• باعث زيبايي فضاي سبز مي شوند و همزمان از فرسايش خاك جلوگيري مي كنند.

• بيشتر آنها چندساله اند و بسياري از آنها شرايط نامساعد محيطي از قبيل خشكي و شوري را تحمل مي كنند.

• برخلاف چمنها، بيشتر گياهان پوششي قابليت پاخوري ندارند .

• گياهان پوششي مي توانند به طور موثري عمليات مراقبت و نگهداري را كاهش دهند.

• گياهان پوششي بافتها و رنگهاي متنوعي دارند، و مي توانند به عنوان انتقال بين مناطق چمنكاري شده و درختچه ها يا حاشيه هاي گلكاري شده استفاده شوند .

• برخي فوايد گياهان پوششي

• وقتي گياهان پوششي در زير درختان كشت شوند، احتمال آسيب زدن به پايه درختان توسط ماشين چمن زن كاهش مي يابد.

• برخي از گياهان پوششي ممكن است براي حفاظت از ريشه درختاني كه ريشه هاي سطحي دارند، استفاده شود.

• گياهان پوششي روي خاك سايه مي اندازند و آن را از خشك شدن سريع حفظ مي كنند

• بعضي از گياهان پوششي به اندازه چمنها، رطوبت و مواد غذايي نياز ند ارند. بنابراين رقابت كمتري با درختان و درختچه ها دارند.

• گياهان پوششي مي توانند زيبايي حاشيه هاي درختچه اي را افزايش دهند و مي تواننديكنواختي (monotony ) مناطقي را كه قبلا با شنهاي تزئيني پوشيده شده، از بين ببرند .

• جائيكه چمنها قابل استفاده نيستند،گياهان پوششي بهترين جايگزين مي باشند

• چمن ها بهترين گياهان پوششي هستند ، ولي آنها قابل استفاده در تمام مكانها نمي باشند.

• به طور كلي، گياهان پوششي را براي مناطقي در نظر مي گيرند كه آبيار ي و چمن زني مشكل است و به مراقبت اضافي نياز دارد.

• انتخاب گياه پوششي مناسب

• انتخاب يك گياه مناسب به عنوان گياه پوششي بستگي به مكاني دارد كه قرار است در آن كشت شود.

• بعضي از گياهان پوششي مكان نيم سايه (Partial shade ) را ترجيح مي دهند، بعضي ديگر در سايه كامل (Deep shade) يا آفتاب كامل (Full sun) بهترين رشد را دارند و تعداد محدودي هم در آفتاب و هم در سايه به خوبي رشد مي كنند

• بعضي گياهان پوششي در انواع مختلفي از خاكها به خوبي رشد مي كنند، بعضي خاكهاي مرطوب را ترجيح مي دهند، و گروهي به خاك خشك يا خوب زهكشي شده نياز دارند.

بنابراين براي انتخاب يك گياه مناسب :

• ابتدا مناسبترين گياهان را با توجه به شرايط موجود در مكان مورد نياز انتخاب مي كنيم

• سپس، از بين انواع انتخاب شده، گونه اي را كه با گياهان كاشته شده در آن محل بهترين تركيب را ايجاد مي كند، انتخاب مي نماييم.

• مكان هاي مناسب كاربرد گياهان پوششي

• گياهان پوششي براي بسياري از شرايط مناسبند، ولي بيشتر در اين مو قعيتها بكار مي روند

• لبه هاي شيبدار يا سرازيري ها و شيبهاي تند كه عملا نمي توان چمن ز ني را انجام داد

• نواحي سايه دار زير درختان يا نزديك ساختمان ها

• نوارهاي باريك بدون آبياري (non-irrigated) بين پياده رو ها (sidewalks ) و لبه پياده رو ها (curbs) يا ساختمانها

• جائيكه ريشه هاي درخت در نزديكي سطح زمين رشد كرده، از رشد چمن جلو گيري مي كند

• مكانهاي خيلي مرطوب يا خيلي خشك

• نواحي داغ و خشك در طول بخشهاي جنوبي و غربي ديوارها يا حصارها

• نواحي خيلي سايه (deep shade ) زير درختان يا درختچه ها در طول جهت هاي شمالي ديوارها و حصارها

• در كشتهاي اساسي، مقابل پنجره هاي كوتاه

بهترين راهنما براي استفاده از كود، آزمايش خاك است. بدون آزمايش خاك، يك قانون كلي، استفاده از حدودا 145 گرم از يك كود تجاري، مانند 5-10-5 در هر مترمربع مي باشد (3lb/100 feet) اين كود مي تواند همزمان با ديگز افزودنيهاي اصلاحي، به خاك اضافه شود.

• ميزان نور:

در مورد برخي گياهان پوششي بايد به نوردهي توجه كرد . بيشتر گياهان پوششي خشكي دوست (xeric) در نور كامل خورشيد بهترين رشد را دارند، ولي تعداد كمي در سايه نسبي بهترين رشد را دارند.

• استقرار و نگهداري

• تهيه بستر كشت

اگر نياز به اصلاح خاك، مانند اضافه كردن مواد آلي و كود، باشد، بايد آنها را به كل بستر كشت اضافه كنيم

• كليد استقرار موفق گياه پوششي، شرايط خاكي خوب است . بيشتر گياهان پوششي به وسيله تنه جوشها (offshoots) و استولونها گسترش مي يابند و در جاهايي كه خاك، تهويه و زهكشي و مقدار مواد آلي خوبي داشته باشد، براي پر كردن سريع بسيار مستعدند. خاكهاي رسي سنگين، حتي براي گياهاني كه مي توانند در خاكهاي فقير زنده بمانند، ايده آل نيست .

• مواد آلي مانند خاك برگ (leaf mold)، كمپوست، يا كود دامي به خوبي پوسيده ،(well-rotted manure) باعث بهبود زهكشي در خاكهاي رسي و بهبود ظرفيت نگهداري آب در خاكهاي شني مي شوند.

• در خاكهاي خيلي فقير يا خاكهاي سنگين، ممكن است افزودن حدود 20 تا 30 كيلوگرم مواد آلي در هر متر مربع از خاك بستر نياز باشد.(bushels 8-10 /100 feet

• نظم و ترتيب و فضادهي (arrangement and spacing) گياهان در بستر كشت، به خصوصيات رشدي گياه بستگي دارد.

• بايد گياهان را با فواصلي كاشت كه در مدت زمان نسبتا كوتاهي، ناحيه پوشيده يك شكلي ايجاد كنند . همچنين بايد گياهان را در رديفهاي متناوب كاشت، نه رديفهاي مستقيم، تا پوشش سريعتري داشته باشيم.

• گياهاني كه به سرعت گسترش مي يابند، با فواصل بيشتري نسبت به ديگرا ن كشت مي شوند. فاصله كشت همچنين به تعداد گياهاني كه مي توانيم بخريم و نيز مدت زمان موجود براي كامل شدن پوشش، بستگي دارد .

• موارد مورد توجه در تهيه بستر كشت در مكانهاي باز و بسته
• در مكانهاي باز :

يك بستر كشت خوب تهيه شده براي تكامل گياه پوششي متراكم و سالم، ضروري است. خاك بايد تا عمق 15 تا 20 سانتيمتري آماده شده باشد . بايد مراقب بود كه علفهاي هرز چندساله و گراسها حذف شوند تا در طول استقرار، با گياهان پوششي رقابت نكنند.

• در مكانهاي زير درختان :

• زمانيكه گياهان پوششي را زير درختان موجود كشت مي كنيم، بايد گيا هاني را انتخاب كنيم كه ريشه سطحي دارند، مانند هوستا (Hosta) از آنجائيكه بيشتر ريشه هاي افشان درختان در 30 سانتيمتري بالاي خاك يافت مي شود، بايد بستر را فقط تا عمق 5 تا 8 سانتيمتري تهيه كرد تا كمترين مزاحمت را براي ريشه ها ايجاد كند و از صدمه به درخت جلوگيري كند.

• بيشتر گياهان پوششي مي توانند هر زماني در طول فصل رشد كشت شوند، و لي بهار يا پاييز ارجحيت دارد.

• در اغلب موارد، فاصله كشت هاي بين 15 تا 60 سانتيمتر استفاده مي شود

• جدول زير مساحت هايي را كه تقريبا 100 گياه در فاصله كشت هاي مختلف مي پوشانند، نشان مي دهد. براي مثال، 100 گياه با فاصله كشت 45 سانتيمتر، حدودا 20 مترمربع را خواهند پوشاند.

• آبياري، وجين، مالچ پاشي و تغذيه ،(watering, weeding, mulching and feeding) مهمترين نيازهاي گياهان پوششي تازه كشت شده مي باشد .

• در طول دوره هاي خشكي بايد آبياري انجام شود . خيس كردن كامل خاك هر چند وقت يكبار، بهتر از آبياري سبك هميشگي است .

• قبل از كشت گياهان پوششي بايد مطمئن شويم كه علفهاي هرز موجود كنتر ل شده اند . اگرعلفهاي هرز، بويژه انواع چندساله، قبل از كشت كنترل نشوند، مي توان ند بعدا دردسر سازباشند.

• علفكشي مانند گلايفوزيت (Glyphosate) با نام تجارتي رانداپ يا كلين آپ اگر در زمان رشد فعال علف هرز، چند هفته پيش از كشت گياهان پوششي،بكار برده شود، مي تواند بيشتر علفهاي هرز را كنترل كند . اين علفكش باقيمانده مضري درخاك ندارد و كشت مي تواند دو هفته بعد انجام شود.

• گاهگاهي ممكن است وجين زدن دستي، با حداقل برهم زدن خاك، ضروري باشد. يك لايه مالچ 2.5 تا 5 سانتيمتري از خاكبرگ، كمپوست يا مواد آلي مشابه، رطوبت خاك را حفظ خواهد كرد و رشد علفهاي هرز را كاهش خواهد داد.

• همچنين ميتوان از مالچهاي پارچه اي نيز استفاده كرد كه در اين صورت نفوذ آب در آن و تهويه آن نسبت به مالچهاي پلاستيكي بهتر است.